imbue

[ɪmˈbju:]

v.t.

1) усяля́ць, наве́йваць, абуджа́ць (ду́мку, жада́ньне), заахво́чваць

2) насыча́ць (во́гкасьцю, фа́рбай); прамо́чваць, прасяка́ць (крывёю)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

éinimpfen

vt

1) мед. прышчэ́п(лі)ваць

2) усяля́ць, убіва́ць у галаву́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

enforce

[ɪnˈfɔrs]

v.t.

1) дамага́цца, змуша́ць, прымуша́ць (да паслухмя́насьці, падпара́дкаваньня пра́вілам)

2) прымуша́ць (сі́лай ці пагро́замі)

3) усяля́ць, прышчапля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

implant

1. [ɪmˈplænt]

v.t.

1) усяля́ць, уво́дзіць, укараня́ць (ідэ́і)

2) устаўля́ць (зу́бы)

3) садзі́ць

4) пераса́джваць жыву́ю тка́нку

2. [ˈɪmplænt]

n.

пераса́джаная жыва́я тка́нка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Únruhe

f -, -n

1) неспако́й, хвалява́нне, трыво́га

über etw. (A) in ~ sein — турбава́цца [непако́іцца, хвалява́цца] аб чым-н.

j-m ~ beréiten [bríngen*] — прычыня́ць [рабі́ць] каму́-н. турбо́ты [неспако́й]

j-n in ~ versétzen — усяля́ць у каго́-н. трыво́гу, хвалява́ць каго́-н.

2) pl хвалява́нні

~n entfáchen — распа́льваць хвалява́нні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

внуша́ть несов.

1. (вызывать) выкліка́ць; (возбуждать) абуджа́ць; (вселять) усяля́ць, пасяля́ць, надава́ць; (навевать) навява́ць; (лечить внушением) унуша́ць;

э́то внуша́ет мне отвраще́ние гэ́та выкліка́е (абуджа́е) у мяне́ агі́ду;

его́ вид внуша́ет мне опасе́ние за его́ здоро́вье яго́ вы́гляд выкліка́е ў мяне́ (пасяля́е ў мяне́, навява́е мне) бо́язь за яго́ здаро́ўе;

внуша́ть страх выкліка́ць страх;

2. (поучать) навуча́ць; угаво́рваць; (подговаривать) намаўля́ць; (убеждать) перако́нваць;

всегда́ внуша́л ему́, что необходи́мо занима́ться заўсёды ўгаво́рваў (перако́нваў) яго́, што трэ́ба займа́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sícher

1.

a

1) бяспе́чны

er ist séines Lébens nicht ~ — яго́ жыця́р пагража́е

2) надзе́йны; пэўны, дакла́дны; вераго́дны

éiner Sáche ~ sein — быць упэўненым у чым-н., у кім-н.

j-n ~ máchen — усяля́ць упэўненасць каму́-н.

~ ist ~ ! — асцяро́жнасць найпе́рш за ўсё!

2.

adv

1) напэўна, абавязко́ва

2) цвёрда, yпэўнена; упэўна, вядо́ма (ж)

ganz ~ géhen* — ісці́ упэўнена [цвёрдым кро́кам]; камерц. не рызыкава́ць

~ wírkend — надзе́йны, які́ дзе́йнічае напэўна

er weiß es ~ — ён гэта ве́дае цвёрда

~ áuftréten* — дзе́йнічаць упэўнена

~stéllen — забяспе́чваць

3.

adv кане́шне, зразуме́ла

~! — кане́шне!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)