Verbum

анлайнавы слоўнік

усяля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усяля́ць несов.

1. вселя́ть;

2. перен. вселя́ть, внуша́ть;

1, 2 см. усялі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усяля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да усяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усялі́ць, усялю́, усе́ліш, усе́ліць; усе́лены; зак.

1. каго (што) у што. Пасяліць на жыхарства.

У. новых жыхароў у кватэру.

2. перан., што ў каго-што. Пасеяць, выклікаць (высок.).

У. надзею ў каго-н. У. трывогу ў сэрца.

|| незак. усяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. усяле́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вселя́ть несов. усяля́ць, пасяля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усяля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да усяліцца.

2. Зал. да усяляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

endear [ɪnˈdɪə] v. (to) абуджа́ць, усяля́ць любо́ў (да каго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

усяле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. усяляць — усяліць (у 1 знач.) і усяляцца — усяліцца (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усяля́цца несов., прям., перен.

1. вселя́ться; см. усялі́цца;

2. страд. вселя́ться; внуша́ться; см. усяля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інспірава́ць

(лац. inspirare)

1) усяляць каму-н. пэўныя думкі, погляды, які-н. спосаб дзеяння;

2) нагаворамі, падбухторваннем выклікаць што-н. (напр. і. выступленні).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)