Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
usypiająco
які ўсыпляе; снатворны;
działać usypiająco — мець снатворнае дзеянне; усыпляць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
drowse
[draʊz]1.
v.i.
1) драма́ць; быць со́нным
2) быць вя́лым, ляні́вым
2.
v.t.
усыпля́ць, прысыпля́ць
3.
n.
дрымо́та, санлі́васьць f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
sleep1[sli:p]n.
1. сон;
a sound sleep мо́цны сон;
get to sleep засну́ць;
get enough sleep высыпа́цца;
go to sleep засына́ць;
send smb. to sleep укла́дваць каго́-н. спаць
2.poet. ве́чны сон, смерць
♦
put animals to sleepусыпля́ць жывёл
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Спаць ‘знаходзіцца ў стане сну, спячкі’ (ТСБМ, Ласт., Некр. і Байк., Бяльк.; ашм., Стан.; Сл. ПЗБ, ТС). Параўн. укр.спа́ти, рус.спать, стараж.-рус.спати, польск.spać, в.-луж.spać, н.-луж.spaś, чэш.spat, славац.spať, серб.-харв.спа̏ти, славен.spáti, балг.спя́, макед.спие, ст.-слав.съпати. Прасл.*sъpati (ад *sъ(p)nъ ‘сон’), роднаснае ст.-інд.svápiti, svápati ‘ён спіць’, англ.-сакс.svefan ‘спаць’, ст.-ісл.sofa ‘тс’, лац.sōpiō ‘усыпляць’; гл. Фасмер 3, 732–733 з літ-рай; Глухак, 571. Гл. таксама Борысь (568), які славянскае слова і роднасныя ўзводзіць да і.-е. кораня *su̯ep‑/*sūp‑ ‘спаць’. Гл. таксама сопці, сапці; паводле Сноя (SR, 36, 1, 107), значэнні ‘спаць’ і ‘дыхаць, сапці’ развіліся ў корані і.-е.*su̯ep‑ вельмі даўно, бо ў праславянскі перыяд матывацыя ‘дыхаць’ > ‘спаць’ не была ўжо актуальнай.
1. Мерна рухаць зверху ўніз або з боку ў бок; гайдаць, хістаць. Ветрык паволі калыхаў у руцэ лісток пісьма.Алешка.Там, у бяскрайняй вышыні, вецер калыхаў сцягі.Шамякін./убезас.ужыв.Вагон калыхала і тузала на кожным стыку.Грахоўскі.
2.чым. Рабіць чым‑н. мерныя павольныя рухі; ківаць. Калыхаць нагою.
3. Гайдаючы калыску, спяваючы калыханку, усыпляць (дзіця). За.. пераборкаю батрачка Матруна калыша дзіця маладой пары.Гарэцкі.// Навяваць сон (пра гукі). Павекі самі па сабе паволі плюшчацца, а мяккі звон-шум у паветры плавае, калыша.Мурашка.
4.перан. Парушаць, абуджаць (цішыню, спакой). Роўны храп ціха калыхаў сонную цішыню хаты.Лынькоў.Не салоўка голасам пявучым Над ракой калыша ціхі гай.З нар.// Парушаць душэўны спакой, хваляваць. Сцёпка доўга стаяў, любуючыся горадам, і нейкае новае адчуванне калыхала яго, прыцягвала да гэтага горада і ў той жа час палохала і непакоіла.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
sleep
[sli:p]1.
v.i. slept
1) спаць
He cannot sleep — Яму́ ня сьпі́цца
2) дава́ць начле́г
A hotel that sleeps 500 people — Гатэ́ль, які дае́ начле́г пяціста́м асо́бам
2.
n.
1) сон сну m.
to go to sleep — засну́ць
to get a sleep — паспа́ць
to put to sleep —
а) пакла́сьці спаць (дзіця́)
б) усыпля́ць(жывёлу)
eyes heavy with sleep — заспа́ныя во́чы
2) сьпя́чка f.
•
- last sleep
- sleep away
- sleep in
- sleep like a log
- sleep off
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)