Verbum

анлайнавы слоўнік

усыпля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усыпля́ць несов.

1. усыпля́ть;

2. перен. усыпля́ть, ослабля́ть;

1, 2 см. усыпі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усыпля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да усыпіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усыпі́ць, усыпля́ць разм.

1. éinschläfern vt; мед. betäuben vt, narkotisíeren vt;

2. перан. éinschläfern vt, beschwíchtigen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

усыпі́ць, -плю́, -пі́ш, -пі́ць; -пі́м, -піце́, -пя́ць; -плёны; зак.

1. каго (што). Прымусіць заснуць.

У. дзіця.

У. хворага перад аперацыяй.

2. перан., каго (што). Давесці да паўсоннага стану.

Нудная кніжка ўсыпіла яго.

3. перан., што. Аслабіць, прымусіць бяздзейнічаць (высок.).

У. пільнасць.

|| незак. усыпля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. усыпле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усыпля́ть несов. усыпля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хлорафармава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны; зак. і незак., каго-што (уст.).

Усыпіць (усыпляць) пры дапамозе хлараформу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усыпля́цца, ‑яецца; незак.

Зал. да усыпляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усыпле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. усыпляць — усыпіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усыпля́цца несов., страд. усыпля́ться; ослабля́ться; см. усыпля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)