sleep

[sli:p]

1.

v.i. slept

1) спаць

He cannot sleep — Яму́ ня сьпі́цца

2) дава́ць начле́г

A hotel that sleeps 500 people — Гатэ́ль, які дае́ начле́г пяціста́м асо́бам

2.

n.

1) сон сну m.

to go to sleep — засну́ць

to get a sleep — паспа́ць

to put to sleep —

а) пакла́сьці спаць (дзіця́)

б) усыпля́ць (жывёлу)

eyes heavy with sleep — заспа́ныя во́чы

2) сьпя́чка f.

- last sleep

- sleep away

- sleep in

- sleep like a log

- sleep off

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)