санэпідста́нцыя і санэпідэмста́нцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

Скарачэнне: санітарна-эпідэміялагічная станцыя — установа, што ажыццяўляе санітарны нагляд і санітарна-проціэпідэмічнае абслугоўванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

камендату́ра, -ы, мн. -ы, -ту́р, ж.

Установа, якую ўзначальвае камендант (у 1 і 2 знач.), а таксама памяшканне, у якім знаходзіцца такая ўстанова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кінаархі́ў, ‑хіва, м.

Установа, у якой захоўваюцца кінафільмы і кінаматэрыялы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

post office

по́шта f. (устано́ва)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

папячы́цельства, -а, н.

1. Меры па апецы над кім-н.

Устанавіць п. над сіратой.

2. У дарэвалюцыйны час: установа для апекі над кім-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

субсі́дыя, -і, мн. -і, -дый, ж. (кніжн.).

Грашовая або натуральная дапамога, якую аказвае каму-н. установа.

Дзяржаўная с. школе.

|| прым. субсідыя́рны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

фільматэ́ка, -і, ДМэ́цы, мн. -і, -тэ́к, ж.

Установа або аддзел установы, дзе збіраюць і захоўваюць фільмы; збор кінастужак.

|| прым. фільматэ́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

institution [ˌɪnstɪˈtju:ʃn] n.

1. устано́ва; інстыту́т; арганіза́цыя

2. звы́чка, трады́цыя; но́рма паво́дзін

3. устанаўле́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ве́дамства, -а, мн. -ы, -аў, н.

Установа або сукупнасць устаноў, што абслугоўваюць якую-н. сферу дзяржаўнага кіравання.

Ваеннае в.

Таможнае в.

|| прым. ве́дамасны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сабе́с, -а, м.

1. Скарачэнне: сацыяльнае забеспячэнне.

Органы сабеса.

2. Установа, якая займаецца пытаннямі сацыяльнага забеспячэння.

Здаць дакументы ў с.

|| прым. сабе́саўскі, -ая, -ае (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)