устано́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. устано́ва устано́вы
Р. устано́вы устано́ў
Д. устано́ве устано́вам
В. устано́ву устано́вы
Т. устано́вай
устано́ваю		 устано́вамі
М. устано́ве устано́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

устано́ва, -ы, мн. -ы, -но́ў, ж.

Арганізацыя, якая кіруе пэўнай галіной работы, занятая адпаведнай дзейнасцю.

Дзяржаўныя ўстановы.

Навуковая ў.

Дзіцячыя ўстановы (дзіцячыя яслі, сады, бальніцы і пад.).

○

Навучальная ўстанова — агульная назва школ, тэхнікумаў і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

устано́ва ж. учрежде́ние ср.; заведе́ние ср.;

дзяржа́ўная ўстано́ва — госуда́рственное учрежде́ние;

вышэ́йшая навуча́льная ўстано́ва — вы́сшее уче́бное заведе́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

установа

т. 16, с. 269

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

устано́ва, ‑ы, ж.

Грамадская ці дзяржаўная арганізацыя, якая кіруе пэўнай галіной гаспадаркі, гандлю і пад., занятая адпаведнай дзейнасцю. Дзяржаўныя ўстановы. Навукова-даследчыя ўстановы. □ Да рэвалюцыі ў Беларусі не было вышэйшых навучальных устаноў. Пшыркоў.

•••

Закрытая навучальная ўстанова — навучальная ўстанова, выхаванцы якой жывуць на поўным забеспячэнні і не маюць права самавольна адлучацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

устано́ва ж Institutión f -, -en, Ánstalt f -, -en, Éinrichtung f -, -en; Díenststelle f -, -n; Behörde f -, -n, Amt n -(e)s, Ämter (дзяржаўная); Büro n -s, -s (кантора);

ура́давыя устано́вы Regíerungsbehörden pl, Regíerungs¦ämter pl;

навуча́льная устано́ва Léhranstalt f Bíldungs¦einrichtung f;

вышэ́йшая навуча́льная устано́ва Hóchschule f -, -n;

лячэ́бная устано́ва Héilstätte f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

газаэкспарцё́р

‘установа’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. газаэкспарцё́р газаэкспарцё́ры
Р. газаэкспарцё́ра газаэкспарцё́раў
Д. газаэкспарцё́ру газаэкспарцё́рам
В. газаэкспарцё́ра газаэкспарцё́раў
Т. газаэкспарцё́рам газаэкспарцё́рамі
М. газаэкспарцё́ры газаэкспарцё́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ліцэнзія́т

‘установа’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ліцэнзія́т ліцэнзія́ты
Р. ліцэнзія́та ліцэнзія́таў
Д. ліцэнзія́ту ліцэнзія́там
В. ліцэнзія́та ліцэнзія́таў
Т. ліцэнзія́там ліцэнзія́тамі
М. ліцэнзія́це ліцэнзія́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

партнё́р

‘фірма, установа’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. партнё́р партнё́ры
Р. партнё́ра партнё́раў
Д. партнё́ру партнё́рам
В. партнё́р партнё́ры
Т. партнё́рам партнё́рамі
М. партнё́ру партнё́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

транзіцё́р

‘фірма, установа’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. транзіцё́р транзіцё́ры
Р. транзіцё́ра транзіцё́раў
Д. транзіцё́ру транзіцё́рам
В. транзіцё́р транзіцё́ры
Т. транзіцё́рам транзіцё́рамі
М. транзіцё́ру транзіцё́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)