lastly

[ˈlæstli]

adv.

нарэ́шце, урэ́шце

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nareszcie

нарэшце, урэшце

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

schleßlich

adv нарэ́шце, урэ́шце; напрыканцы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

after all

усё ж, урэ́шце, нарэ́шце; нягле́дзячы на; адна́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ostatecznie

1. канчаткова;

2. нарэшце; урэшце

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Тандэ́м ’размяшчэнне адно за другім’, ’двухмесны веласіпед’ (ТСБМ). Праз польск. tandem ’двухколавы вазок, запрэжаны цугам, адзін за адным, коньмі’, ’веласіпед з двума сядзеннямі’, з англ. tandem ’размяшчэнне гужам, адно за адным; веласіпед для дзвюх асоб, якія сядзяць адна за адной’ < лац. tandem < *tamdemурэшце, урэшце рэшт’, што трансфармавалася ў значэнне ’ў даўжыню’, ’у працяг’, г. зн. ’адзін за адным’ (Сной₂, 750).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ltztens

adv

1) няда́ўна

2) нарэ́шце, урэ́шце

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ула́сна пабочн. сл. igentlich; ltzten ndes (урэшце);

ула́сна ка́жучы im Grnde genmmen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

слізкава́ты, ‑ая, ‑ае.

Трохі слізкі. Урэшце,.. [Адаму] ўсё ж неяк удалося намацаць нагамі слізкаваты і вузкі, як абструганая жэрдка, парог. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шархаткі́, ‑ая, ‑ое.

Разм. Які ўтварае шорхат, шуміць, шапоча. Урэшце з кустоў вылезлі цьмяныя постаці ў шархаткіх плашч-палатках. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)