урачы́ста-свято́чны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
урачы́ста-свято́чны |
урачы́ста-свято́чная |
урачы́ста-свято́чнае |
урачы́ста-свято́чныя |
| Р. |
урачы́ста-свято́чнага |
урачы́ста-свято́чнай
урачы́ста-свято́чнае |
урачы́ста-свято́чнага |
урачы́ста-свято́чных |
| Д. |
урачы́ста-свято́чнаму |
урачы́ста-свято́чнай |
урачы́ста-свято́чнаму |
урачы́ста-свято́чным |
| В. |
урачы́ста-свято́чны (неадуш.)
урачы́ста-свято́чнага (адуш.) |
урачы́ста-свято́чную |
урачы́ста-свято́чнае |
урачы́ста-свято́чныя (неадуш.)
урачы́ста-свято́чных (адуш.) |
| Т. |
урачы́ста-свято́чным |
урачы́ста-свято́чнай
урачы́ста-свято́чнаю |
урачы́ста-свято́чным |
урачы́ста-свято́чнымі |
| М. |
урачы́ста-свято́чным |
урачы́ста-свято́чнай |
урачы́ста-свято́чным |
урачы́ста-свято́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
урачы́ста-свято́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
урачы́ста-свято́чны |
урачы́ста-свято́чная |
урачы́ста-свято́чнае |
урачы́ста-свято́чныя |
| Р. |
урачы́ста-свято́чнага |
урачы́ста-свято́чнай
урачы́ста-свято́чнае |
урачы́ста-свято́чнага |
урачы́ста-свято́чных |
| Д. |
урачы́ста-свято́чнаму |
урачы́ста-свято́чнай |
урачы́ста-свято́чнаму |
урачы́ста-свято́чным |
| В. |
урачы́ста-свято́чны (неадуш.)
урачы́ста-свято́чнага (адуш.) |
урачы́ста-свято́чную |
урачы́ста-свято́чнае |
урачы́ста-свято́чныя (неадуш.)
урачы́ста-свято́чных (адуш.) |
| Т. |
урачы́ста-свято́чным |
урачы́ста-свято́чнай
урачы́ста-свято́чнаю |
урачы́ста-свято́чным |
урачы́ста-свято́чнымі |
| М. |
урачы́ста-свято́чным |
урачы́ста-свято́чнай |
урачы́ста-свято́чным |
урачы́ста-свято́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
урачы́ста-ўзвы́шаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
урачы́ста-ўзвы́шаны |
урачы́ста-ўзвы́шаная |
урачы́ста-ўзвы́шанае |
урачы́ста-ўзвы́шаныя |
| Р. |
урачы́ста-ўзвы́шанага |
урачы́ста-ўзвы́шанай
урачы́ста-ўзвы́шанае |
урачы́ста-ўзвы́шанага |
урачы́ста-ўзвы́шаных |
| Д. |
урачы́ста-ўзвы́шанаму |
урачы́ста-ўзвы́шанай |
урачы́ста-ўзвы́шанаму |
урачы́ста-ўзвы́шаным |
| В. |
урачы́ста-ўзвы́шаны (неадуш.)
урачы́ста-ўзвы́шанага (адуш.) |
урачы́ста-ўзвы́шаную |
урачы́ста-ўзвы́шанае |
урачы́ста-ўзвы́шаныя (неадуш.)
урачы́ста-ўзвы́шаных (адуш.) |
| Т. |
урачы́ста-ўзвы́шаным |
урачы́ста-ўзвы́шанай
урачы́ста-ўзвы́шанаю |
урачы́ста-ўзвы́шаным |
урачы́ста-ўзвы́шанымі |
| М. |
урачы́ста-ўзвы́шаным |
урачы́ста-ўзвы́шанай |
урачы́ста-ўзвы́шаным |
урачы́ста-ўзвы́шаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
урачы́ста-ўзвы́шаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
урачы́ста-ўзвы́шаны |
урачы́ста-ўзвы́шаная |
урачы́ста-ўзвы́шанае |
урачы́ста-ўзвы́шаныя |
| Р. |
урачы́ста-ўзвы́шанага |
урачы́ста-ўзвы́шанай
урачы́ста-ўзвы́шанае |
урачы́ста-ўзвы́шанага |
урачы́ста-ўзвы́шаных |
| Д. |
урачы́ста-ўзвы́шанаму |
урачы́ста-ўзвы́шанай |
урачы́ста-ўзвы́шанаму |
урачы́ста-ўзвы́шаным |
| В. |
урачы́ста-ўзвы́шаны (неадуш.)
урачы́ста-ўзвы́шанага (адуш.) |
урачы́ста-ўзвы́шаную |
урачы́ста-ўзвы́шанае |
урачы́ста-ўзвы́шаныя (неадуш.)
урачы́ста-ўзвы́шаных (адуш.) |
| Т. |
урачы́ста-ўзвы́шаным |
урачы́ста-ўзвы́шанай
урачы́ста-ўзвы́шанаю |
урачы́ста-ўзвы́шаным |
урачы́ста-ўзвы́шанымі |
| М. |
урачы́ста-ўзвы́шаным |
урачы́ста-ўзвы́шанай |
урачы́ста-ўзвы́шаным |
урачы́ста-ўзвы́шаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
урачы́ста-ўзнёслы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
урачы́ста-ўзнёслы |
урачы́ста-ўзнёслая |
урачы́ста-ўзнёслае |
урачы́ста-ўзнёслыя |
| Р. |
урачы́ста-ўзнёслага |
урачы́ста-ўзнёслай
урачы́ста-ўзнёслае |
урачы́ста-ўзнёслага |
урачы́ста-ўзнёслых |
| Д. |
урачы́ста-ўзнёсламу |
урачы́ста-ўзнёслай |
урачы́ста-ўзнёсламу |
урачы́ста-ўзнёслым |
| В. |
урачы́ста-ўзнёслы (неадуш.)
урачы́ста-ўзнёслага (адуш.) |
урачы́ста-ўзнёслую |
урачы́ста-ўзнёслае |
урачы́ста-ўзнёслыя (неадуш.)
урачы́ста-ўзнёслых (адуш.) |
| Т. |
урачы́ста-ўзнёслым |
урачы́ста-ўзнёслай
урачы́ста-ўзнёслаю |
урачы́ста-ўзнёслым |
урачы́ста-ўзнёслымі |
| М. |
урачы́ста-ўзнёслым |
урачы́ста-ўзнёслай |
урачы́ста-ўзнёслым |
урачы́ста-ўзнёслых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
урачы́ста-ўзня́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
урачы́ста-ўзня́ты |
урачы́ста-ўзня́тая |
урачы́ста-ўзня́тае |
урачы́ста-ўзня́тыя |
| Р. |
урачы́ста-ўзня́тага |
урачы́ста-ўзня́тай
урачы́ста-ўзня́тае |
урачы́ста-ўзня́тага |
урачы́ста-ўзня́тых |
| Д. |
урачы́ста-ўзня́таму |
урачы́ста-ўзня́тай |
урачы́ста-ўзня́таму |
урачы́ста-ўзня́тым |
| В. |
урачы́ста-ўзня́ты (неадуш.)
урачы́ста-ўзня́тага (адуш.) |
урачы́ста-ўзня́тую |
урачы́ста-ўзня́тае |
урачы́ста-ўзня́тыя (неадуш.)
урачы́ста-ўзня́тых (адуш.) |
| Т. |
урачы́ста-ўзня́тым |
урачы́ста-ўзня́тай
урачы́ста-ўзня́таю |
урачы́ста-ўзня́тым |
урачы́ста-ўзня́тымі |
| М. |
урачы́ста-ўзня́тым |
урачы́ста-ўзня́тай |
урачы́ста-ўзня́тым |
урачы́ста-ўзня́тых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
торже́ственно нареч. урачы́ста;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пра́зднично нареч. па-свято́чнаму, свято́чна; (торжественно) урачы́ста;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дэфілі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак.
1. Урачыста праходзіць на парадах, дэманстрацыях і пад.
2. Хадзіць туды-сюды, прагульвацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вялі́касны, -ая, -ае (высок.).
1. Важны, велічны.
В. позірк.
2. Урачыста ўзняты, поўны велічы.
В. гімн.
|| наз. вялі́каснасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)