упере́ть сов.

1. упе́рці; см. упира́ть​ 1;

2. перен. (глаза, взор), разг. упе́рці; утаро́піць;

упере́ть глаза́ в сте́ну упе́рці (утаро́піць) во́чы ў сцяну́;

3. перен., разг. (настоятельно указать, подчеркнуть значение) падкрэ́сліць; зрабі́ць упо́р;

4. (украсть) прост. спе́рці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упіра́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да уперціся (у 1–3 знач.).

2. Зал. да упіраць (гл. уперці ў 1, 2 знач.).

•••

Упірацца рукамі і нагамі — рашуча, настойліва супраціўляцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wkleić

зак.

1. уклеіць; прыклеіць;

2. разм. уперці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

впере́ть сов., прост.

1. (вдавить, втолкнуть во что-л.) упе́рці, увапхну́ць, уці́снуць;

2. см. впере́ться​ 2;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wkręcić

зак.

1. укруціць;

wkręcić żarówkę — укруціць лямпачку;

2. разм. уперці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

уткну́ть сов., разг.

1. (упереть во что-л.) уперці; (воткнуть) обл. уваткнуць;

2. (погрузить во что-л.) разг. уткну́ць; (спрятать во что-л.) схава́ць;

3. перен. (неподвижно устремить — глаза, взгляд) упе́рці, утаро́піць;

◊

уткну́ть нос уткну́ць (уваткну́ць) нос;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уткну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., што ў што.

1. Прымусіць пранікнуць, увайсці, усадзіць што-н. вострае, тонкае.

У. іголку ў клубок.

2. Схаваць, укрыць у што-н.

У. твар у каўнер.

3. Уперці ў што-н.

У. нос у шыбу.

◊

Уткнуць нос у што (разм., неадабр.) — паглыбіцца ў разгляданне чаго-н., пераважна ў чытанне.

Сядзеў, уткнуўшы нос у кніжку.

|| незак. утыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упёрты

1. разг. впёртый;

2. упёртый;

3. разг. всу́ченный;

4. разг. вса́женный;

1-4 см. упе́рці 1, 3, 4, 5

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

flog [flɒg] v.

1. лупцава́ць, біць (каго-н. бізуном, пугай і да т.п.)

2. BrE, infml упе́рці, прада́ць, навяза́ць (што-н. каму-н.)

♦

flog a dead horse BrE, infml марнава́ць сі́лы і час

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

упіра́ць несов.

1. разг. (впихивать, втискивать) впира́ть;

2. разг. вта́скивать, ввола́кивать;

3. упира́ть;

4. разг. (навязывать) всу́чивать;

1-4 см. упе́рці 1-4

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)