упіра́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да уперціся (у 1–3 знач.).
2. Зал. да упіраць (гл. уперці ў 1, 2 знач.).
•••
Упірацца рукамі і нагамі — рашуча, настойліва супраціўляцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)