упіра́ць несов.
1. разг. (впихивать, втискивать) впира́ть;
2. разг. вта́скивать, ввола́кивать;
3. упира́ть;
4. разг. (навязывать) всу́чивать;
1-4 см. упе́рці 1-4
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)