пнеўмако́к, ‑а, м.

Бактэрыя, узбуджальнік пнеўманіі.

[Новалац. pneumococcus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канта́гій, ‑ю, м.

У медыцыне — заразны пачатак, узбуджальнік інфекцыйнай хваробы.

[Лац. contagium — зараза.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хелікаба́ктар

‘паразіт, узбуджальнік кішэчнай хваробы’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хелікаба́ктар хелікаба́ктары
Р. хелікаба́ктара хелікаба́ктараў
Д. хелікаба́ктару хелікаба́ктарам
В. хелікаба́ктара хелікаба́ктараў
Т. хелікаба́ктарам хелікаба́ктарамі
М. хелікаба́ктары хелікаба́ктарах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хелікаба́ктар

‘паразіт, узбуджальнік кішэчнай хваробы’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хелікаба́ктар хелікаба́ктары
Р. хелікаба́ктара хелікаба́ктараў
Д. хелікаба́ктару хелікаба́ктарам
В. хелікаба́ктар хелікаба́ктары
Т. хелікаба́ктарам хелікаба́ктарамі
М. хелікаба́ктары хелікаба́ктарах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Infektiónserreger

m -s, - узбуджа́льнік інфе́кцыі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kránkheitserreger

m -s, - узбуджа́льнік хваро́бы [захво́рвання]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Erréger

m -s, - узбуджа́льнік (хваробы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Віруле́нтнасць ’сукупнасць хваробатворных уласцівасцей; узбуджальнік заразных хвароб’ (БРС, КТС) запазычана з рус. вирулентность ’тс’, якое паходзіць з лац. virulentus ’ядавіты’. Сюды ж вірулентны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

activator

[ˈæktɪveɪtər]

n.

стымуля́тар -а, узбуджа́льнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

канта́гій

(лац. contagium = зараза)

узбуджальнік інфекцыйнай хваробы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)