Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Тэ́нціць ‘шанцаваць: ня тэнціць беднаму Сцяпану (Жд. 3: у слоўніку памылкова аб’яднанае з та́нчыць ‘танцаваць’). Няясна; магчыма суаднесці з польск.tentowáć ‘спрабаваць, рабіць высілкі дасягнуць’, што звязана з tentacja ‘спроба, высілкі’, гл. тантацыя.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
упа́д:
та́нчыць да упа́ду bis zum Úmfallen tánzen;
смяя́цца да упа́дуразм ≅ sich hálbtot [krumm und schief] láchen, sich vor Láchen áusschütten
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
dance
[dæns]1.
v.
танцава́ць, та́нчыць, скака́ць
2.
n.
1) та́нец -цу m., ско́кі pl. only.
2) вечары́на f., ве́чар з та́нцамі
3.
adj.
танцава́льны (му́зыка, гурто́к)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Танцава́ць ’выконваць танец; танчыць’, ’скакаць’ (ТСБМ, Некр. і Байк., Ласт., Бяльк., Федар. 4, Сержп. Прык., Сл. ПЗБ), танцова́ць ’тс’ (ТС), танцэ́ваць ’тс’ (брасл., Сл. ПЗБ), танцёва́ті ’тс’ (беласт., Сл. ПЗБ; Вруб.), ст.-бел.танцова́ти, танцева́ти ’танцаваць’ (1518 г., КГС); сюды ж танцо́р ’мужчына, які ўмее добра танцаваць’ (Ласт., Арх. Вяр., Сл. ПЗБ, Сцяшк.), та́нцар ’тс’ (Федар. 4), танцо́рка ’дзяўчына, жанчына, што добра танцуе’ (Некр. і Байк., Сл. ПЗБ), танцэ́рка ’тс’ (Федар. 4), танцёрка ’тс’ (Сл. ПЗБ), танцые́рка ’тс’ (Сцяшк. Сл.). Запазычанні з польскай мовы, гл. старое tańcować ’танцаваць’ (суч. tańczyć, гл. танчыць), tancerka, tancerz ’хто добра танцуе’, у апошнім адбылася замена суф. ‑erz на ‑or (‑ор), магчыма, яшчэ на частцы польскамоўнай тэрыторыі, параўн. польск.мазав.tancor ’тс’, адносна чаго Смулкова, Бел.-польск. ізал., 116. Падрабязней пра польскія формы гл. Борысь, 626; Длугаш-Курчабова, 495; запазычанне ў рускую — Фасмер, 4, 19; Віткоўскі, Słownik, 184.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
walc
м. вальс;
zaprosić do ~a — запрасіць на вальс;
tańczyć ~a — танцаваць (танчыць) вальс
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
скака́ць
1. spríngen* vi (h, s), hüpfen vi (h, s);
2. (на кані) (schnell) réiten* vi (s), galoppíeren vi (s);
3.разм (танчыць) tánzen vi
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
hasać
незак.
1. гойсаць, бегаць; сваволіць; забаўляцца;
2. танцаваць, танчыць, скакаць;
hasać do upadłego — скакаць да ўпаду
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Та́нец ’рытмічныя рухі пад музыку, скокі’ (ТСБМ, Нас., Ласт., Некр. і Байк., Федар. 4, Сл. ПЗБ), та́нэць ’тс’ (драг., Сл. ПЗБ, Вруб.), под той танец ’у той час’ (Ян.), ст.-бел.танець ’скокі’ (Альтбаўэр; 1518 г., КГС). Праз польск.taniec (да XVI ст. tańc) або непасрэдна з ням.Tanz ’танец’, tanzen ’танчыць’ < ст.-франц.dancier ’тс’ (> франц.danser ’тс’) < франк.*dansôn ’цягнуць; выцягвацца; станавіцца ў лінію’. Другаснае ўключэнне запазычання ў групу назоўнікаў, утвораных з суф. ‑ьcь, магло адбыцца ў славянскіх мовах незалежна (Басай-Сяткоўскі, Słownik, 390). Гл. Борысь, 626; Фасмер, 4, 18–19.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
tánzen
vt, vi танцава́ць, та́нчыць, скака́ць
mir tanzt das Herz vor Fréude — маё слю́ца ра́дасна б’е́цца
mir tanzt álles vor den Áugen — у мяне́ кру́ціцца пе́рад вачы́ма
aus der Réihe ~ — рабі́ць пасво́йму [на свой капы́л]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)