каза́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Казані.

•••

Казанская сірата гл. сірата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безро́дный бязро́дны;

безро́дный сирота́ бязро́дны сірата́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сирота́ сірата́, -ты́ м. и ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bereaved​1 [bɪˈri:vd] n. fml : the bereaved асіраце́лы, сірата́; асіраце́лыя, сіро́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бязро́дны, -ая, -ае.

1. Які не мае або не ведае родных.

Бязродная сірата.

2. перан. Які страціў або парваў сувязь са сваім народам, сваёй краінай.

Б. эмігрант.

|| наз. бязро́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Wáise

f -, -n сірата́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Dóppelwaise

f -, - по́ўны, -ная сірата́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Vóllwaise

f -, -n кру́глы [кру́глая] сірата́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сіро́тка, ‑і, ДМ ‑тку, Т ‑ам, м.; ДМ ‑тцы, Т ‑ай (‑аю), ж.; Р мн. ‑так.

Памянш.-ласк. да сірата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Wáisenkind

n -(e)s, -er сірата́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)