сціра́ць гл. сцерці

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сціра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да сцерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сашмо́ргаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак. што.

1. Шморгаючы, сарваць што-н. або абарваць з паверхні.

С. лісце з галля.

2. Сцерці частым шморганнем.

С. венік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саслі́згаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Сцерці слізгаючы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сашмульга́ць

‘сцерці, выцерці што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сашмульга́ю сашмульга́ем
2-я ас. сашмульга́еш сашмульга́еце
3-я ас. сашмульга́е сашмульга́юць
Прошлы час
м. сашмульга́ў сашмульга́лі
ж. сашмульга́ла
н. сашмульга́ла
Загадны лад
2-я ас. сашмульга́й сашмульга́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час сашмульга́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стере́ть сов.

1. в разн. знач. сце́рці, мног. пасціра́ць;

стере́ть пыль со стола́ сце́рці пыл са стала́;

вре́мя стёрло оби́ду перен. час сцёр кры́ўду;

2. (трением повредить кожу) сце́рці, мног. пасціра́ць, наму́ляць, мног. панаму́льваць;

стере́ть но́гу во вре́мя ходьбы́ сце́рці (наму́ляць) нагу́ ў час хады́;

◊

стере́ть в порошо́к (кого-л.) сце́рці на парашо́к (каго-небудзь);

стере́ть с лица́ земли́ сце́рці з зямлі́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сціра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сціраць — сцерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праму́ляць

‘сцерці скуру да крыві (прамуляць спіну)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праму́ляю праму́ляем
2-я ас. праму́ляеш праму́ляеце
3-я ас. праму́ляе праму́ляюць
Прошлы час
м. праму́ляў праму́лялі
ж. праму́ляла
н. праму́ляла
Загадны лад
2-я ас. праму́ляй праму́ляйце
Дзеепрыслоўе
прош. час праму́ляўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сашму́ляць

‘сцерці, выцерці што-небудзь падчас нашэння (звычайна пра адзенне)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сашму́ляю сашму́ляем
2-я ас. сашму́ляеш сашму́ляеце
3-я ас. сашму́ляе сашму́ляюць
Прошлы час
м. сашму́ляў сашму́лялі
ж. сашму́ляла
н. сашму́ляла
Загадны лад
2-я ас. сашму́ляй сашму́ляйце
Дзеепрыслоўе
прош. час сашму́ляўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

з’ёрзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Ерзаючы, сцерці, выцерці. З’ёрзаць стул.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)