спа́зма, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Сутарга, сутаргавае скарачэнне мышцаў.

Спазмы ў горле.

|| прым. спазматы́чны, -ая, -ае і спасты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазяха́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пазяхання. Пазяхальная сутарга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ціко́зны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да ціку ​1. Цікозная сутарга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чха́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да чхання, які выклікае чханне. Чхальны газ. Чхальная сутарга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

су́таргавы, -ая, -ае.

1. гл. сутарга.

2. Пра рух: міжвольны і рэзкі, падобны на сутаргі.

Сутаргавыя рухі.

Сутаргава (прысл.) усхліпваць.

3. перан. Хваравіта-неспакойны, ліхаманкавы.

С. шэпт.

|| наз. су́таргавасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

convulsion [kənˈvʌlʃn] n. (звыч. pl. convulsions) канву́льсія, су́тарга, су́дарга

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Verkrmpfung

f -, -en су́тарга

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Су́даргасутарга’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ, Сцяшк.; ашм., Станк.), су́дорга ’тс’ (ТС), су́дырга ’тс’ (Бяльк.); з адсячэннем ‑га су́дарсутарга’ (Шат., Бір. Дзярж.; віл., Сл. ПЗБ; дзярж., З нар. сл.), су́т(а)ргі ’корчы, кіданне’ (Некр. і Байк.). Укр. су́доргасутарга’, дыял. су́дорога ’рабізна на вадзе ад хуткага цячэння’ (Чарапанава, Геогр.), рус. су́дорогасутарга’, дыял. су́дорга ’тс’. Рус. і ўкр. словы ўзводзяцца да су- і *drъgati ’торгаць’, параўн. дзёргаць (Нас.), укр. дергати, рус. дёргать, параўн. літ. sudìrgti ’раззлавацца’; Міклашыч, 42; Брукнер, KZ, 48, 216; Фасмер, 3, 796. Гл. сутарга. Меркаванне пра запазычанне з рускай або ўкраінскай моў у кантактных зонах мае неабавязковы характар, паколькі магчыма азванчэнне ‑т‑ у сутарга ў інтэрвакальным становішчы. Варбат (Слав. языкозн., VII, 105) для беларускіх і ўкраінскіх слоў узнаўляе прасл. *sǫdьrga, для рус.*sǫdorga.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

По́цяжсутарга’ (Сцяшк. МГ). Ад по- (*po‑) і ірігну́ць (гл.). Тое ж у літоўскай мове, параўн. літ. traukuosсутарга’ (з traukti ’цягнуць, валачы’), якое, аднак, цяжка разглядаць як крыніцу калькавання.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Konvulsin

[-vul-]

f -, -en канву́льсія, су́тарга

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)