Рэшткі яды, недаедзеная кавалкі. Аб’едкі хлеба.//перан. Тое, што астаецца пасля каго‑н. (падзелу, карыстання і пад.). Яму суджана было нарадзіцца ў сям’і з дзевяці душ — і самаму апошняму. А апошняму заўсёды застаюцца аб’едкі. Усё падзялілі браты, пазабіралі ў пасаг сёстры.Дамашэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
vergönnen
vt дазваля́ць
es war mir vergönnt — я меў шча́сце, мне вы́пала шча́сце
wenn es mir vergönnt — калі́ мне су́джана [наканава́на]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Адсячы, адрэзаць. Пчолы ўраз сабралі сілы Ды адцялі шэршню крылы.Калачынскі./убезас.ужыв.Суджана хлапцу: быў малым — дурным, падсадзіў пальцы ў сячкарню, дык яму іх адцяла.Кулакоўскі.Беспрацоўны пры немцах тэлеграфіст Сіла Прохаравіч, якому адцяла нагу гадоў дваццаць назад, калі ён яшчэ ездзіў кандуктарам, узяўся за такую невысокую плату грэць і падносіць ваду.Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ілю́зія
(фр. illusion, ад лац. illusio = падман)
1) скажонае ўспрыманне рэчаіснасці, прыняцце ўяўнага за сапраўднае (напр. і. цішыні, зрокавая і.);
2) перан. надзея, якой не суджана збыцца (напр. цешыць сябе ілюзіямі).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Cui fatum e furca est pendere, haud mergitur unda
Каму лёс наканаваў быць павешаным, той не патоне.
Кому судьба быть повешенным, тот не утонет.
бел. Каму суджана вісець, той не ўтопіцца. Як будуць біць, то не будуць лаяць.
рус. Кому повешену быть, тот не утонет. Кому суждено опиться, тот обуха не боится.
фр. On ne peut noyer celui qui doit être pendu (Нельзя утопить того, кто должен быть повешен).
англ. He that is born to be hanged shall never be drowned (Рождённый быть повешенным не утонет).
нем. Was muß sein, das trifft ein (Что должно быть, то приходит). Wer im Feuer umkommen soll, der wird nicht ertrinken (Кто должен погибнуть в огне, тот не утонет).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
судзі́ць
1. (усудзе) ríchten vt;
судзі́цьькаго-нтсперан über j-n Gerícht halten*; über j-n zu Gerícht sitzen*;
2.спарт das Spiel léiten;
3. (меркаваць) be¦úrteilen vt, úrteilen vi (über A);
ёй (не) было́су́джана … es war ihr (nicht) beschíeden [bestímmt] …
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
цэ́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак. і незак.
1.незак. Тое, што і цэліцца; цаляць. Мы за мір! А цэліць бомбай Не дазволім мы ў наш дом.Панчанка.Драпежнік цэліць бомбамі ў насціл, І леглі на вадзе крыві салдацкай меткі, Мо суджана і мне не перайсці, Але грымяць імклівыя танкеткі.Вітка.[Рымша:] — Ён [Анішчук], мусіць, толькі з ёю [Лучынінай] падражніваецца, а сам цэліць да Загароўскай падабрацца...Гурскі.А кайданы ўсё мацней звінелі. І што ні крок — царкоўны перазвон. І кат ужо ў звон у гэты цэліў...Сіпакоў.// Мець намер. Машын вунь колькі калгас накупіў. У мільянеры цэліць.Даніленка.Не было як зразумець, куды цэліць афіцэр. Што ведае пра яго? Страшныя здагадкі перашкаджалі ўважліва слухаць.Асіпенка.
2.зак.Разм. Трапіць, папасці. Юркевіча запытанне цэліла ў .. самыя патайныя думкі [Юзіка].Мурашка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
przeznaczony
przeznaczon|y
прызначаны; перадвызначаны; суджаны;
to było ~e dla kogo — гэта было прызначана для каго;
było im ~e, że umrą — ім было суджана памерці;
byli sobie ~i — яны былі прызначаны адно для аднаго
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
судьба́ж., в разн. знач. лёс, род. лёсу м., мн. нет; (участь) до́ля, -лі ж.;
счастли́вая судьба́ шчаслі́вы лёс (шчаслі́вая до́ля);
ду́мать о су́дьбах госуда́рства ду́маць пра лёс дзяржа́вы;
◊
не судьба́ не су́джана;
каки́ми судьба́ми? які́м чы́нам?;
во́лею су́деб па во́лі лёсу;
на произво́л судьбы́ на во́лю лёсу;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Памагчы каму‑н. сесці, узабрацца на што‑н. высокае. Бацька вывеў мне каня, падсадзіў, бо сам я яшчэ не мог ўскочыць каню на спіну.Дамашэвіч.Падсадзіла [бабка] Віцю на воз,.. перахрысціла ўнука і доўга выцірала вочы ражкамі падвязанай пад бараду хусткі.Нядзведскі.
2. Пасадзіць разам, у адно месца з кім‑н. Цяпер.. [Максім] клаўся спаць адзін і, засынаючы, думаў: каго ж, якога таварыша падсадзяць да яго ў камеру?Машара.//Разм. Узяць на воз, у машыну і пад. падарожнага. — Сюды мяне прывёз інвалід з пратэзам замест правай нагі. Па дарозе падсадзіў знаёмую.Лужанін.
3. і чаго. Пасадзіць дадаткова. Падсадзіць капусты на градзе.
4.Разм. Змясціць, падсунуць пад што‑н. ці ў што‑н. [Алена і Міхась] падсадзілі насілы пад капу і панеслі яе з балота на поплаў.Дайліда.Суджана хлапцу: быў малым — дурным, падсадзіў пальцы ў сячкарню, дык яму іх адцяла.Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)