сутрыма́ць
‘стрымаць, прытрымаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сутрыма́ю |
сутрыма́ем |
| 2-я ас. |
сутрыма́еш |
сутрыма́еце |
| 3-я ас. |
сутрыма́е |
сутрыма́юць |
| Прошлы час |
| м. |
сутрыма́ў |
сутрыма́лі |
| ж. |
сутрыма́ла |
| н. |
сутрыма́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
сутрыма́й |
сутрыма́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
сутрыма́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
стры́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да стрымаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Памяркоўны ’падатлівы, уступчывы’ (ТСБМ, Нас.). Да мяркаваць (гл.). Параўн. яшчэ польск. уст. pomiarkować ’стрымаць сябе, сцішыць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
стры́мліванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. стрымліваць — стрымаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
pin down
прыму́сіць стрыма́ць абяца́ньне
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
powściągnąć
зак. стрымаць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
нястры́мны, -ая, -ае.
1. Які немагчыма стрымаць, утрымаць.
Н. натоўп.
Н. смех.
2. Незвычайна моцны ў сваім праяўленні.
Нястрымнае жаданне працаваць.
3. Такі, што цяжка вытрымаць; нясцерпны, невыносны.
Н. боль.
|| наз. нястры́мнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
няўёмны, ‑ая, ‑ае.
Які нельга, цяжка стрымаць; нястрымны. Няўёмны запал. Няўёмны жаль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
затаі́ць, -таю́, -то́іш, -то́іць; -то́ены; зак., што.
Скрыўшы ад іншых (якое-н. пачуццё), захаваць у сабе, у душы.
З. крыўду.
◊
Затаіць дыханне — стрымаць дыханне (напружана ўслухоўваючыся, прытаіўшыся, спалохаўшыся і пад.).
|| незак. зато́йваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
устрыма́цца, -я́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак., ад чаго.
Стрымаць сябе, адмовіцца ад якога-н. дзеяння.
У. ад спіртных напіткаў.
У. пры галасаванні (не галасаваць ні за, ні супраць).
|| незак. устры́млівацца, -аюся, -аешся, -аецца.
|| наз. устрыма́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)