впя́теронареч. (в пять раз) у пяць разо́ў; (в пять частей) у пяць сто́лак;
увели́чить впя́теро павялі́чыць у пяць разо́ў;
сложи́ть, согну́ть впя́теро скла́сці, сагну́ць у пяць сто́лак;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
все́меронареч. (в семь раз) у сем разо́ў; (в семь частей) у сем сто́лак;
увели́чить все́меро павялі́чыць у сем разо́ў;
сложи́ть, согну́ть все́меро скла́сці, сагну́ць у сем сто́лак;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вде́сятеронареч. (в десять раз) у дзе́сяць разо́ў; (в десять частей) у дзе́сяць сто́лак;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Сто́лец ‘крэсла’ (Нас., Ласт., Байк. і Некр., Гарэц., ПСл), стале́ц ‘столак, услон’ (Нар. Гом.), ‘зэдлік’ (Ласт.). Ст.-бел.столецъ ‘трон, прастол; сталіца’ (1434 г.) з ст.-польск.stolec (Булыка, Лекс. запазыч., 35). Гл. таксама Кохман, Stosunki, 129. Значэнне ‘крэсла’ развілося ўжо, відаць, у беларускай пад уплывам сто́лак (гл.) або было паўторна запазычана з польск.дыял.stołec ‘крэсла (са спінкай)’; параўн. яшчэ укр.стіле́ць ‘крэсла’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Табурэ́т, табурэ́тка ’род мэблі для сядзення, столак’ (ТСБМ, Касп., Янк. 1, Сл. ПЗБ), сюды ж формы з фанетычнымі ваганнямі рознага кшталту (асіміляцыя, субстытуцыя галосных кораня і г. д.): табарэ́тка (Скарбы, Сл. Брэс., Жд. 2), табарэ́зік, тубарэ́тка (Сл. Брэс.), табарэ́чык ’тс’ (Жд. 3), табарэ́тачка ’маленькі столак’ (Сцяшк.). Хутчэй за ўсё, праз польск.taboret з франц.tabouret, якое да сярэдзіны XVI ст. ужывалася ў першасным значэнні ’круглая падушачка для іголак’ і з’яўлялася памянш. формай ад tabour (< tambour) ’барабан’. Пазнейшае значэнне франц.tabouret ’табурэт’ з’явілася на падставе круглай формы мяккага сядзення, у польскай мове дагэтуль абазначае столак менавіта з круглым сядзеннем. З французскай ням.Taburett ’табурэт’, якое лічыцца непасрэднай крыніцай запазычання для рускай мовы (Фасмер, 4, 7; Чарных, 2, 224), а таксама і для часткі беларускіх слоў.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ninefold
[ˈnaɪnfoʊld]1.
adj.
1) дзевяціразо́вы
2) зь дзевяцёх ча́стак, у дзе́вяць сто́лак
2.
adv.
дзе́вяць разо́ў бо́льш
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Сту́лы ‘драўляныя слупкі падлогі’ (Бел. нар. жыллё, 37), сту́лле ‘штандары’ (Мат. Гом.), сту́льцы ‘брускі’ (Нік. Очерки). Рус.арханг.стул ‘паля ў фундаменце свірнаў, клецяў’, якое Тэрнквіст (цыт. па Фасмер, 3, 788) разглядае як запазычанне з ст.-швед.stol ‘стаяк’. У беларускай, магчыма, запазычанне з рускай, але яго шлях пранікнення вызначыць цяжка. Параўн. таксама сту́лак ‘табурэтка’ (Гіл.), сту́лок ‘крэсла’ (ТС), сту́лец ‘крэселка’ (Нас.), якія, аднак, нельга разглядаць асобна ад сто́лак ‘зэдлік’ (Сцяшк.), сто́лак ‘табурэт’, сто́лец ‘крэсла’ (Нас.), гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сэ́даль, зэ́даль ’нізкая лаўка на ножках’ (Ласт.). Гл. зэдаль; у сувязі з адзінкавасцю фіксацыі форма, магчыма, штучна набліжае да крыніцы запазычання с.-в.-ням.sidel(e) < лац.sedile ’прылада для сядзення, крэсла, столак’ ад лац.sedere ’сядзець’ (Борысь, 748), або пад уплывам наступнага слова, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
падшы́ўка, ‑і, ДМ ‑шыўцы, ж.
1.Дзеяннепаводлезнач.дзеясл. падшываць — падшыць.
2. Стос падшытых газет, часопісаў, дакументаў. У невялічкім пакойчыку прыбудоўкі — доўгі стол, на ім часопісы і акуратныя падшыўкі газет.Брыль.
3. Тое, што падшыта да чаго‑н. спадыспаду. [Янук] здымае сваю шапку,.. адкладвае цырат[о]вую падшыўку і дастае адтуль згорнуты ў некалькі столак лісток паперы.Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
kilkoro
зборн. некалькі (3-10);
kilkoro dzieci — некалькі дзяцей;
złożyć chustkę w kilkoro — скласці хустку ў некалькі столак
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)