Сэ́даль, зэ́даль ’нізкая лаўка на ножках’ (Ласт.). Гл. зэдаль; у сувязі з адзінкавасцю фіксацыі форма, магчыма, штучна набліжае да крыніцы запазычання с.-в.-ням.sidel(e) < лац.sedile ’прылада для сядзення, крэсла, столак’ ад лац.sedere ’сядзець’ (Борысь, 748), або пад уплывам наступнага слова, гл.