stabling [ˈsteɪblɪŋ] n. каню́шня, сто́йла (для каня)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бугаёвы, ‑ая, ‑ае; ‑ёў, ‑ева.

Які мае адносіны да бугая, належыць яму. Бугаёвы рогі. Бугаёва стойла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сто́йлавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да стойла, звязаны з утрыманнем жывёлы ў стойлах. Стойлавы перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правары́на, ‑ы, ж.

Абл. Стойла. Цяпер .. [Ігналь] бачыў, што трэба падрамантаваць хлевушок, трэба адгарадзіць праварыны каню і карове. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

денни́к м., обл. (стойло) сто́йла, -ла ср., за́гарада, -ды ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

horse bay

сто́йла, за́гарадка для каня́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Pférdestall

m -(s), -ställe ста́йня, каню́шня, сто́йла (для коней)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bay​4 [beɪ] n. ні́ша; паглыбле́нне ў сцяне́; усту́п; праём;

a horse bay сто́йла, за́гарадка для каня́;

a sick bay шпіта́льная пала́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Перады́нне (пэрэды́нье) ’стойла, дзе стаяць каровы днём’ (лун., Шатал.). З ⁺перад‑адрынне, якое да перад і адры́на (гл.). Параўн. перадры́нне (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

архімандры́т

(гр. archimandrites, ад archi = галоўны + mandra = манастыр; загон, стойла)

старшы манах, звычайна ігумен праваслаўнага манастыра.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)