ссо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ссоўваць — ссунуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zsunąć

зак. ссунуць;

zsunąć stoły — ссунуць сталы;

zsunąć czapkę na bakier — ссунуць шапку набакір (набок)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

паты́ліца, -ы, мн. -ы, -ліц, ж.

Задняя частка чэрапа, галавы.

Ссунуць шапку на патыліцу.

Чухаць патыліцу (таксама перан.: быць заклапочаным чым-н.; разм.).

|| прым. паты́лічны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узрухну́ць

‘ссунуць, зрушыць, скрануць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узрухну́ узрухнё́м
2-я ас. узрухне́ш узрухняце́
3-я ас. узрухне́ узрухну́ць
Прошлы час
м. узрухну́ў узрухну́лі
ж. узрухну́ла
н. узрухну́ла
Загадны лад
2-я ас. узрухні́ узрухні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час узрухну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́туліць

‘ссунуць, перамясціць каго-небудзь, што-небудзь за межы чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́тулю вы́тулім
2-я ас. вы́туліш вы́туліце
3-я ас. вы́туліць вы́туляць
Прошлы час
м. вы́туліў вы́тулілі
ж. вы́туліла
н. вы́туліла
Загадны лад
2-я ас. вы́тулі вы́туліце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́туліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асу́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., што.

Ссунуць з чаго‑н. уніз, заваліць што‑н. Асунуць край ямы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сдви́нуть сов.

1. (в место) ссу́нуць, мног. пассо́ўваць;

2. (с места) ссу́нуць, мног. пассо́ўваць, скрану́ць, зру́шыць;

3. перен. (дать ход, побудить к действию) зру́шыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спе́рці², сапру́, сапрэ́ш, сапрэ́; сапро́м, сапраце́, сапру́ць; спёр, спе́рла; сапры́; спёрты; зак., каго-што (разм.).

1. Украсці.

С. грошы.

2. што. Ссунуць, сабраць у адно месца.

С. мэблю ў адзін пакой.

3. перан., каго. Прагнаць з пасады, службы.

С. з пасады старшыню.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пассо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Ссунуць усё, многае або ўсіх, многіх. Канцэрт скончыўся. Хлопцы хуценька пассоўвалі да сцен крэслы і расчысцілі месца, пачаліся танцы. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ссу́нуты

1. сдви́нутый; смещённый;

2. сва́ленный, сбро́шенный;

3. сгребённый;

4. сдви́нутый;

1-4 см. ссу́нуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)