Verbum

анлайнавы слоўнік

спяша́ць несов., разг., см. спяша́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

потора́пливаться паспяша́цца, спяша́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паспе́ецца, безас., зак. (разм.).

Няма куды спяшацца, можна паспець.

З паездкай паспеецца, пачакайце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паспе́шлівы, -ая, -ае.

Схільны спяшацца, хуткі.

П. чалавек.

Паспешлівыя меркаванні.

|| наз. паспе́шлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

таро́пкі, -ая, -ае.

Схільны спяшацца; хуткі, паспешлівы.

Т. чалавек.

Таропкія крокі.

|| наз. таро́пкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заторопи́ться заспяша́цца, пача́ць спяша́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поспеша́ть несов., разг. спяша́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іна́чай.

1. прысл. Іншым спосабам, па-іншаму.

Зрабіць і.

2. злуч. супраціўны. У адваротным выпадку; а то.

Трэба спяшацца, і. спазніцца можна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заспяша́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Пачаць спяшацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выспе́шваць

‘спяшацца; прыспешваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)