cease [si:s] v. fml спыня́ць, спыні́ць;

cease to exist пераста́ць існава́ць;

cease making smth. спыні́ць вы́пуск чаго́-н.;

Cease fire! Спыніць страляніну!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

останови́ть сов.

1. (прекратить движение) спыні́ць, затрыма́ць;

2. (сдержать, запретить что-л.) спыні́ць, не даць;

3. (сосредоточить на ком-, чём-л.) спыні́ць; звярну́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цыц, выкл. (разм.).

Вокрык, якім загадваюць змоўкнуць, спыніць што-н.

Цыц ты, гарэза!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раздружы́цца, -ружу́ся, -ру́жышся, -ру́жыцца; зак. (разм.).

Спыніць, перарваць дружбу з кім-н.

Р. з сябрам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стро́ма², прысл.

1. Крута ўверх.

Дарога пайшла с. ўверх.

2. перан. Рэзка, рашуча.

С. спыніць гаворку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

галасну́ць

‘паспрабаваць спыніць машыну ўзняццем рукі’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. галасну́ галаснё́м
2-я ас. галасне́ш галасняце́
3-я ас. галасне́ галасну́ць
Прошлы час
м. галасну́ў галасну́лі
ж. галасну́ла
н. галасну́ла
Загадны лад
2-я ас. галасні́ галасні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час галасну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прытну́ць

‘перарваць, спыніць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прытну́ прытнё́м
2-я ас. прытне́ш прытняце́
3-я ас. прытне́ прытну́ць
Прошлы час
м. прытну́ў прытну́лі
ж. прытну́ла
н. прытну́ла
Загадны лад
2-я ас. прытні́ прытні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прытну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Супыні́ць ’спыніць, затрымаць’ (ТСБМ, Некр. і Байк., Ласт.), супыні́цца ’спыніцца, затрымацца’ (Сл. ПЗБ). Параўн. укр. зупинити ’затрымаць, спыніць’, балг. дыял. супѝнъм ’затрымаць; стрыножыць’ і інш. Гл. спыніць, пыніць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

асадзі́ць

‘спыніць; заваліць ударам’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асаджу́ аса́дзім
2-я ас. аса́дзіш аса́дзіце
3-я ас. аса́дзіць аса́дзяць
Прошлы час
м. асадзі́ў асадзі́лі
ж. асадзі́ла
н. асадзі́ла
Загадны лад
2-я ас. асадзі́ асадзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час асадзі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зда́цца

‘спыніць супраціў, даверыцца, аслабець’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зда́мся здадзі́мся
2-я ас. здасі́ся здасце́ся
3-я ас. зда́сца здаду́цца
Прошлы час
м. зда́ўся здалі́ся
ж. здала́ся
н. здало́ся
Загадны лад
2-я ас. зда́йся зда́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час зда́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)