прытну́ць
‘перарваць, спыніць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| прытну́ | прытнё́м | |
| прытне́ш | прытняце́ | |
| прытне́ | прытну́ць | |
| Прошлы час | ||
| прытну́ў | прытну́лі | |
| прытну́ла | ||
| прытну́ла | ||
| Загадны лад | ||
| прытні́ | прытні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прытну́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)