уляка́ць

‘спужаць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уляка́ю уляка́ем
2-я ас. уляка́еш уляка́еце
3-я ас. уляка́е уляка́юць
Прошлы час
м. уляка́ў уляка́лі
ж. уляка́ла
н. уляка́ла
Загадны лад
2-я ас. уляка́й уляка́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час уляка́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

улякну́ць

‘спужаць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. улякну́ улякнё́м
2-я ас. улякне́ш улякняце́
3-я ас. улякне́ улякну́ць
Прошлы час
м. улякну́ў улякну́лі
ж. улякну́ла
н. улякну́ла
Загадны лад
2-я ас. улякні́ улякні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час улякну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перапужа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Моцна спужаць, напужаць; перапалохаць. — Ціха ты! Дзяцей перапужаеш! Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злякну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго.

Разм. Раптоўна і моцна спужаць каго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папу́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго.

Спужаць, спудзіць. [Бабрам] ёсць дзе, калі хто папудзіць, хавацца — у рэчку. Масарэнка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

przelęknąć

зак. спалохаць, спужаць, перапалохаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przestraszyć

зак. спалохаць, спужаць, перапалохаць; пералякаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

напужа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Выклікаць у каго‑н. страх, спужаць. Напужаць дзіця. □ Пан Крулеўскі меркаваў, што баявы ланцуг, прайшоўшы пушчу, зрушыць і напужае партызан. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папужа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

1. Напужаць злёгку. Заявіўся ў хату Шура.. Ваенны, як некалі бацька. Парагатаў, папужаў, страляючы з пагана, суседскіх сабак — і як у ваду прапаў. Навуменка.

2. Спужаць усіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сагна́ць

1. (прагнаць з месца) verjágen vt, vertréiben* vi; verschéuchen vt (спужаць);

2. (у адно месца) zusámmentreiben* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)