уляка́ць
‘спужаць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| уляка́ю | уляка́ем | |
| уляка́еш | уляка́еце | |
| уляка́е | уляка́юць | |
| Прошлы час | ||
| уляка́ў | уляка́лі | |
| уляка́ла | ||
| уляка́ла | ||
| Загадны лад | ||
| уляка́й | уляка́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| уляка́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)