улякну́ць

‘спужаць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. улякну́ улякнё́м
2-я ас. улякне́ш улякняце́
3-я ас. улякне́ улякну́ць
Прошлы час
м. улякну́ў улякну́лі
ж. улякну́ла
н. улякну́ла
Загадны лад
2-я ас. улякні́ улякні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час улякну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)