улякну́ць
‘спужаць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| улякну́ | улякнё́м | |
| улякне́ш | улякняце́ | |
| улякне́ | улякну́ць | |
| Прошлы час | ||
| улякну́ў | улякну́лі | |
| улякну́ла | ||
| улякну́ла | ||
| Загадны лад | ||
| улякні́ | улякні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| улякну́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)