спе́шнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць спешнага (у 1 знач.). Спешнасць заказу.

2. Паспешлівасць, спешка. Працаваць без асаблівай спешнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заду́ха ж., разг.

1. духота́;

2. перен. страда́, горя́чка, спе́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паспе́шнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць паспешнага; спешка. А на полі жніво... Паглядзі на жняю — І паспешнасць і рупнасць у працы. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паспе́шлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць паспешлівага; спешка. У хуткай нервовай хадзе адчувалася паспешлівасць. Пестрак. Кожны мазок, пакладзены на палатно, сведчыў аб паспешлівасці аўтара. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tearing [ˈteərɪŋ] adj. імклі́вы, нястры́мны;

a tearing hurry шалёная спе́шка;

a tearing beauty рэ́дкая прыгажо́сць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паспе́х, -ху м. спе́шка ж.;

◊ п. — людзя́м на смех — посл. поспеши́шь — люде́й насмеши́шь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Hast

f - спе́шка, паспе́шлівасць, паспе́шнасць

mit ~ — спе́хам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Напярэ́спяхі ’навыперадкі’ (зэльв., Жыв. сл.), на‑піраспехі ’наперагонкі, хто каго перагоніць у чым-небудзь’ (Нік., Оч.). Ад незафіксаванага *пярэспех ад спех ’спешка’, гл. спяшацца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тэрміно́васць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць тэрміновага. Тэрміновасць паездкі. Тэрміновасць заказу.

2. Разм. Тэрміновая справа; спешка. — Няўжо так абавязкова ехаць у раён сёння?.. Такая тэрміновасць, падумаеш. Перабуду ж неяк аднаго паўдня і без кручкоў... Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Hatz

f -, -en

1) паляўн. цкава́нне

2) спех, спе́шка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)