спе́шка, -і, ДМ -шцы, ж.

Старанне зрабіць што-н. як мага хутчэй; паспешнасць.

Спешкі ў такой справе не можа быць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спе́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. спе́шка
Р. спе́шкі
Д. спе́шцы
В. спе́шку
Т. спе́шкай
спе́шкаю
М. спе́шцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

спе́шка ж. спе́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спе́шка ж., разг. спе́шка, -кі ж.; паспе́х, -ху м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спе́шка ж разм Éile f -, Hétze f -, Hetzeréi f -, Hast f -;

у спе́шцы in (der) Éile; гл спex

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спешка, паспех

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

спех, -у, м. (разм.).

Паспешлівасць, спешка.

У такой справе трэба без спеху.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гара́чка, -і, ДМ -чцы, ж. (разм.).

1. Ліхаманка.

2. перан. Моцнае ўзбуджэнне, азарт, захапленне або спешка ў якой-н. рабоце.

Біржавая г.

|| прым. гара́чкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

завіха́нне ср., разг. спе́шка ж.; хло́поты мн.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паспе́х, ‑у, м.

Разм. Празмерная хуткасць, спешка. Паспех — людзям на смех. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)