późnić się

незак. пазніцца; спазняцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

timekeeper [ˈtaɪmˌki:pə] n.

1. та́бельшчык

2. гадзі́ннік

3. sport таймкі́пер

♦

be a good/bad timekeeper быць пунктуа́льным/спазня́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

спазне́нне ср.

1. опа́здывание; см. спазня́цца 1;

2. опозда́ние, запозда́ние;

прыйсці́ са ~ннем — прийти́ с опозда́нием

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Муда́к ’павольны, нерашучы’ (Касп.), ’дурань’ (брасл., швянч., дзятл., Сл. ПЗБ). Да прасл. mǫditi, якое ў выніку дэназалізацыі, (што Фасмер (2, 669) лічыць малаімаверным) змянілася ў muditi: рус. му́дить ’марудзіць, спазняцца’, польск. mudzić ’мітрэнжыць, мардаваць, марудзіць, адцягваць, спазняцца’, mudzić się ’нудзіцца, доўжыцца’, чэш. апаўск. zmuditi ’сарваць, перашкодзіць’, zmuditi se ’вагацца’, н.-, в.-луж. komuda ’затрымка’, н.-луж. komuźiś, в.-луж. komudzić ’затрымацца’, komudny ’гультаяваты, павольны’, komudzić ’марудзіць’, славен. mudíti ’тс’, балг. муден ’павольны, вялы, непаваротлівы’, макед. мадро, мадру ’спакойна, смірна’, ст.-слав. моудити ’адкладваць’, прѣмоудити ’спазніцца’. Махэк₂ (382) звязвае прасл. muditi са ст.-інд. manda‑ ’гультаяваты, нерашучы, марудны’. Скок (2, 475) лічыць, што ‑u‑ аснова ўзыходзіць да і.-е. ‑ou‑, і параўноўвае з літ. maudà ’клопат’, maudúoti ’ныць, сумаваць, смуткаваць’, ст.-інд. mauda‑ ’павольны, гультай’. Блесэ (SB, 5, 15–16) генетычна суадносіць рус. мудить ’марудзіць, спазняцца’ з лат. mūdities ’цягнуцца, сунуцца’, што Лаўчутэ (Балтизмы, 146) лічыць недастаткова аргументаваным.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

verspäten

1.

vt затры́мліваць, заця́гваць

2.

(sich) спазня́цца, пазні́цца Verspätung

f -, -en спазне́нне, запазне́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zalegać

zalega|ć

незак.

1. запаўняць, напаўняць;

chmury ~ają niebo — хмары пакрываюць неба;

2. залягаць; ляжаць;

3. czym, z czym адставаць; спазняцца з чым;

~ć z pracą — спазняцца з працай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

versäumen

vt

1) упуска́ць, спазня́цца

den Zug ~ — спазні́цца на цягні́к

ich hábe nichts zu ~ — мне няма́ куды́ спяша́цца

2) прагу́льваць, прапуска́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verpássen

vt

1) упуска́ць, прапуска́ць, спазня́цца

den Zug ~ — спазні́цца на цягні́к [по́езд]

2) ме́раць, падганя́ць па ме́рцы (абмундзіраванне)

j-m éine Óhrfeige ~ — даць каму́-н. апляву́ху

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ме́шкацца ’марудзіць, рабіць памалу’ (пін., З нар. сл.; ТС). Рус. мешкать ’тс’, урал. ’чакаць’, кіраў. ’разважаць’, ст.-рус. мѣшькати ’чакаць, марудзіць’, ’жыць, пражываць, быць падданым’, мѣшаный ’павольны, вялы’ (паводле Махэка₂, 361, павінна было пісацца ме‑), польск. mieszkać ’марудзіць’, ’забыць, не звяртаць увагі’, ’жыць, прабываць, знаходзіцца’, ’заставацца’, ’быць у адносінах з кім-небудзь’, nieomieszkać ’не занядбаць’, в.-луж. mješkorić ’марудзіць’, чэш. meškati ’марудзіць’, ’знаходзіцца, перашкаджаць у рабоце’, славац. meškať ’спазняцца, адставаць’, славен. mečkati ’паволі працаваць’. Не зусім яснае слова. Найбольш імаверна, што яно паходзіць з мѣшати > мяшаць (гл.) у выніку нарашчэння асновы. Укр. мешкати ’пражываць’, як і ст.-бел. мешкати, мяшкати ’жыць, знаходзіцца’ (XIV ст.), запазычана са ст.-польск. mieszkać ’жыць’ (Жураўскі, SlOr, 10, 1961, 40; Булыка, Лекс. запазыч., ЕСУМ, 3, 455–456.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

late​1 [leɪt]adj.

1. по́зні, запо́знены; Іt’s late. Позна;

be late for спазня́цца;

John was late for school. Джон спазніўся ў школу;

The train was an hour late. Цягнік спазніўся на гадзіну.

2. у канцы́;

in the late 19th century у канцы́ XIX стаго́ддзя

3. нябо́жчык;

her late husband яе нябо́жчык муж;

the late president нябо́жчык прэзідэ́нт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)