сму́тный

1. (неотчётливый) невыра́зны, няя́сны; цьмя́ны;

2. (беспокойный, тревожный) неспако́йны, трыво́жны;

3. (мятежный) сму́тны;

сму́тное вре́мя ист. сму́тны час.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лакрымо́за

(лац. lacrimosa, ад lacrimosus = смутны, журботны)

частка рэквіема.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

mournful [ˈmɔ:nfəl] adj. ве́льмі су́мны, сму́тны;

mournful eyes/music (ве́льмі) су́мныя во́чы/су́мная му́зыка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

журбо́тна,

1. Прысл. да журботны.

2. безас. у знач. вык. Сумна, маркотна, тужліва. Пуста ў садзе і журботна, Як страціў нешта сад, Нават лісцечка дрыготна Шум вядзе на смутны лад. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Дра́хлы ’драхлы’ (БРС). Рус. дря́хлый, рус.-ц.-слав. дрѧхлыи ’пануры, смутны, марудны, лянівы, стомлены і да т. п.’, дрѧсълыи ’пануры’, укр. дряглий ’стары, падгніўшы’, ст.-сл. дрѧхлъ ’смутны, лянівы’, дрѧселъ ’пануры, смутны’, балг. дре́хъл ’абадраны’, серб.-харв. дре̏сео ’смутны’, в.-луж. drjechły ’брудны’ і г. д. Прасл. *dręx(ъ)lъ(jь), *dręsьlъ(jь), *dręselъ(jь). Лічыцца звязаным з літ. drum̃sti ’муціць, перамешваць’; сляды апафаніі вакалізму бачаць у ст.-рус. дроухлъ (*drǫx‑ : *dręx‑). Агляд літ-ры гл. у Трубачова, Эт. сл., 5, 112–113. Сюды ж вытворныя тыпу драхле́ць, дра́хласць (БРС). Гл. яшчэ Фасмер, 1, 544 (спецыяльна аб рус. слове друхлый).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wistful [ˈwɪstfəl] adj.

1. задуме́нны (выгляд)

2. су́мны, сму́тны, тужлі́вы, журбо́тны (погляд, усмешка і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sorrowful [ˈsɒrəʊfəl] adj. lit. су́мны, сму́тны, засму́чаны; тужлі́вы, журбо́тны; жало́бны;

a sorrowful occasion су́мны вы́падак;

a sorrowful widow удава́ў жало́бе

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сму́тна,

1. Прысл. да смутны (у 1, 3 знач.).

2. безас. у знач. вык. Пра наяўнасць смутку, журбы. — Слова гонару, — скардзіўся.. [пан Чарнецкі] — мне смутна, бо з Ядвіськай прыйдзецца развітацца. Бядуля.

3. безас. у знач. вык. Трывожна, неспакойна. Але на сэрцы цяжка, смутна. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sorrowful

[ˈsɔrəfəl]

adj.

1) сму́тны, засму́чаны, марко́тны, журбо́тны

to be sorrowful — марко́ціцца

2) пры́кры, паку́тлівы, цяжкі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ту́склы ‘цьмяны, без бляску’ (Ласт.), ‘бледны’ (Вруб.). Параўн. укр. ту́склий ‘цьмяны, мутны; смутны’, рус. ту́склый ‘цьмяны, змрочны; непрыкметны; падслепаваты’. Т. зв. элавая форма да дзеясловаў тускнуць, тускнець (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)