абумо́ўліваць несов.

1. обусло́вливать, обусла́вливать; огова́ривать;

2. (служить причиной) обусло́вливать, обусла́вливать, определя́ть, предопределя́ть; предреша́ть;

1, 2 см. абумо́віць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

предвеща́ть несов.

1. книжн., уст. (предрекать) прадвяшча́ць, прадрака́ць; (предсказывать) прадка́зваць; (пророчить) праро́чыць;

2. (служить предзнаменованием) служы́ць прыме́тай; прадвяшча́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адда́на нареч. пре́данно; (чрезвычайно сильно — ещё) стра́стно;

а. служы́ць наро́ду — пре́данно служи́ть наро́ду;

а. любі́ць радзі́му — стра́стно люби́ть ро́дину

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Слу́жачы ‘службовец, чалавек на дзяржаўнай службе’ (ТСБМ). Субстантываваны дзеепрыметнік ад служы́ць < *služiti, параўн. укр. служи́ти, рус. служи́ть, польск. służyć, чэш. sloužili, в.-луж. služić, н.-луж. služyś, славен. slúžiti, серб.-харв. слу́жити ‘быць на службе; абслугоўваць, частаваць’, балг. слу́жа ‘быць на службе; карыстацца, валодаць’, макед. служи ‘быць на службе; абслугоўваць’, ст.-слав. слоужити ‘тс’, якім адпавядаюць літ. slaugýti ‘падтрымоўваць, дапамагаць’, slaugà ‘служба, служэнне’, суадносныя з слуга (гл.). Магчыма, запазычана з рускай мовы, параўн. народнае слуга́чы ‘служка’ (Нас.), якое ў сваю чаргу можна суаднесці з польск. służący ‘тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

фон​I прям., перен. фон, род. фо́ну м.;

све́тлый фон све́тлы фон;

выделя́ться на фо́не вылуча́цца на фо́не;

служи́ть фо́ном служы́ць фо́нам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обрамля́ть несов.

1. (вставлять в раму) разг. аса́джваць, апраўля́ць;

2. (вставлять рамы) устаўля́ць ра́мы;

3. (окаймлять) абрамля́ць, апраўля́ць; (обводить) абво́дзіць;

4. (служить обрамлением) иск. абрамля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тыл (род. ты́лу) м., в разн. знач. тыл;

у ты́ле во́рага — в тылу́ врага́;

зайсці́ з ты́лу — зайти́ с ты́ла;

служы́ць у ты́ле — служи́ть в тылу́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пра́віць несов.

1. пра́вить, управля́ть, руководи́ть;

п. дзяржа́вай — пра́вить (управля́ть, руководи́ть) госуда́рством;

2. чини́ть, починя́ть; исправля́ть, поправля́ть;

п. бо́ты — чини́ть (починя́ть) сапоги́;

3. (лезвие) пра́вить;

4. (корректуру) пра́вить, выправля́ть;

5. церк. пра́вить, служи́ть, отправля́ть;

п. мале́бен — пра́вить (служи́ть, отправля́ть) моле́бен;

◊ п. пра́ва — управля́ть, распоряжа́ться;

п. сваё — упо́рствовать, стоя́ть на своём;

сваё пра́ва п. — гнуть свою́ ли́нию

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подспо́рье ср., разг. падмо́га, -гі ж.; (помощь) дапамо́га, -гі ж.; (поддержка) падтры́мка, -кі ж.;

служи́ть больши́м подспо́рьем служы́ць вялі́кай падмо́гай;

по́мощь и подспо́рье дапамо́га і падтры́мка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трыва́ць несов.

1. терпе́ть; выде́рживать;

было́ балю́ча, але ён ~ва́ў — бы́ло бо́льно, но он терпе́л (выде́рживал);

2. (сохраняться, держаться) продолжа́ться, дли́ться;

спако́й ~ва́ў нядо́ўга — споко́йствие продолжа́лось (дли́лось) недо́лго;

3. (сохранять пригодность) выде́рживать, держа́ться, служи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)