фон​I прям., перен. фон, род. фо́ну м.;

све́тлый фон све́тлы фон;

выделя́ться на фо́не вылуча́цца на фо́не;

служи́ть фо́ном служы́ць фо́нам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)