інспе́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Службовая асоба, якая займаецца інспектаваннем каго-, чаго-н.

Фінансавы і.

|| прым. інспе́ктарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ло́ўчы², -ага, мн. -ыя, -ых, м. (гіст.).

У Расіі да 17 ст.: службовая асоба, якая ведала дварцовым паляваннем і рыбнай лоўляй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шэры́ф¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

У Вялікабрытаніі, Ірландыі і ЗША: службовая асоба, якая мае адміністрацыйныя, паліцэйскія і некаторыя судовыя паўнамоцтвы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эды́л, ‑а, м.

1. У старажытным Рыме — службовая асоба, якая ажыццяўляла нагляд за будаўніцтвам і ўтрыманнем храмаў, дарог, рынкаў і пад.

2. перан. Важная службовая асоба.

[Лац. aedilis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стоўп, стаўпа́, мн. стаўпы́, стаўпо́ў, м.

1. Вежа або калона (спец.).

Александрыйскі с.

2. перан. Выдатны дзеяч, важная службовая асоба.

Стаўпы грамадства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сумяшча́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Службовая асоба, якая працуе па сумяшчальніцтве.

|| ж. сумяшча́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. сумяшча́льніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

о́бер-пракуро́р, ‑а, м.

1. Службовая асоба, якая ўзначальвала дэпартамент Сената ў дарэвалюцыйнай Расіі.

2. Вышэйшая службовая асоба, якая ўзначальвала Сінод на правах міністра ў дарэвалюцыйнай Расіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ната́рыус, ‑а, м.

Службовая асоба, якая ажыццяўляе натарыяльныя дзеянні.

[Ад лац. notarius — пісар, сакратар.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэферэ́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Службовая асоба, якая з’яўляецца дакладчыкам і кансультантам па пэўных пытаннях.

Р. прэзідэнта.

|| прым. рэферэ́нцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дазо́рац, -рца, мн. -рцы, -рцаў, м.

Службовая асоба, якая выконвае абавязкі па наглядзе за чым-н., ахове чаго-н.

Д. маяка.

|| прым. дазо́рчы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)