эдыл, ‑а,
1. У старажытным Рыме — службовая асоба, якая ажыццяўляла нагляд за будаўніцтвам і ўтрыманнем храмаў, дарог, рынкаў і пад.
2.
[Лац. aedilis.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эдыл, ‑а,
1. У старажытным Рыме — службовая асоба, якая ажыццяўляла нагляд за будаўніцтвам і ўтрыманнем храмаў, дарог, рынкаў і пад.
2.
[Лац. aedilis.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)