службо́вец, -бо́ўца м., разг., см. слу́жачы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дысканцё́р

‘служачы такой установы’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дысканцё́р дысканцё́ры
Р. дысканцё́ра дысканцё́раў
Д. дысканцё́ру дысканцё́рам
В. дысканцё́ра дысканцё́раў
Т. дысканцё́рам дысканцё́рамі
М. дысканцё́ру дысканцё́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

правадні́к

‘той, хто паказвае дарогу; чыгуначны служачы’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. правадні́к праваднікі́
Р. правадніка́ правадніко́ў
Д. правадніку́ правадніка́м
В. правадніка́ правадніко́ў
Т. правадніко́м правадніка́мі
М. правадніку́ правадніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

санато́рскі разг. санато́рский;

с. слу́жачы — санато́рский слу́жащий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парцье́, нескл., м.

Служачы, які распараджаецца захоўваннем ключоў, прыёмам пошты і інш. абслугоўваннем у вестыбюлі гасцініцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

таксіро́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Служачы, які займаецца таксіроўкай грузаў.

|| ж. таксіро́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

службо́вец м гл служачы

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

канцыляры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м. (уст.).

Служачы канцылярыі.

|| ж. канцыляры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бортправадні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Служачы грамадзянскай авіяцыі, які абслугоўвае пасажыраў у самалёце.

|| ж. бортправадні́ца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праслужы́ць, -ужу́, -у́жыш, -у́жыць; зак.

Прабыць які-н. час служачы, у дзеянні, карыстанні.

П. пятнаццаць гадоў.

Боты праслужылі тры сезоны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)