склеро́тык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Чалавек, які хварэе на склероз.

|| ж. склераты́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

multiple sclerosis [ˌmʌltɪplskləˈrəʊsɪs] n. med. рассе́яны склеро́з

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sclerosis [skləˈrəʊsɪs] n. med. (pl. scleroses) склеро́з

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sclerosis

[skləˈroʊsəs]

n., pl. -ses

склеро́з -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

skleroza

ж. мед. склероз

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Skleróse

f -, -n мед. склеро́з

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Verkálkung

f -, -en абва́пненне, мед. склеро́з

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

астэасклеро́з

(ад астэа- + склероз)

хваравітае ўшчыльненне косці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

miażdżyca

ж. мед. склероз;

miażdżyca tętnic — артэрыясклероз

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

артэрыясклеро́з

(ад артэрыя + склероз)

хранічнае захворванне артэрый, якое характарызуецца пашчыльненнем іх сценак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)