сква́раны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад скварыць.
2. у знач. прым. Прыгатаваны сквараннем. Скваранае сала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прасква́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.
1. Скварачы, давесці да поўнай гатоўнасці. Праскварыць свініну.
2. Скварыць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасква́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.
1. Пераскварыць усё, многае.
2. і без дап. Скварыць некаторы час (пра сала).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сква́раны
1. прич. жа́ренный; см. сква́рыць 1;
2. прил. (о сале) жа́реный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Пякэ́льня ’скаварада, патэльня’ (Сцяшк.). Гл. патэ́льня. Народнаэтымалагічна збліжанае з пяку́, пячы́ ’смажыць, скварыць’ (гл.) (< *pekti).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вы́скваркі (БРС), вы́скварка, вы́скарка ’тс’ (Шатал.), вы́скаркі ’ўнутранае топленае сала’ (Касп.). Рус. вы́шкварки ’скваркі’, укр. ви́шкварка, вишкварки ’тс’. Ад выскварыць (гл. скварыць) з суф. ‑к‑.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сква́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; незак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пячыся на агні; смажыцца. Палілася печ (нанач браўся мароз); у печы скварылася свежына. Чорны.
2. Разм. Грэцца на сонцы; знаходзіцца ў вельмі гарачым месцы. Скварыцца на сонцы.
3. Зал. да скварыць (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Пекары́ца, пяке́рыца ’згага, пякотка’ (нараўл., Арх. ГУ; лельч., ЛА, 3), пакары́ца ’тс’ (ельск., ЛА, 3). Да пячы́ (гл.), суфікс ‑ар‑ з узмацняльным значэннем узнік, імаверна, пад уплывам лексем жарыць, скварыць, варыць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
жа́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.
Разм.
1. Моцна прыпякаць. Жарыць-скварыць сонца, Ліст не скалыхнецца, Горача бясконца, Рагамі пот льецца. Колас.
2. Рабіць што‑н. заўзята, з азартам. Жарыць польку. Жарыць у карты. Жарыць з гармат. □ Штык зламаў — крышы прыкладам, Збіў прыклад — жар кулаком. Колас. // Бурна, з сілай праяўляцца (пра з’явы прыроды). Дождж жарыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жа́рить несов.
1. (готовить для еды) пячы́; (мясо) сма́жыць; (сало) сква́рыць; (кофе, семечки и т. п.) пра́жыць, прэ́гчы;
2. (жечь, палить) палі́ць, пячы́;
3. (азартно что-л. делать) прост. жа́рыць; смалі́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)