чле́нік, ‑а, м.

Спец. Адна з рухомых частак, на якія дзеліцца цела некаторых жывёльных і раслінных арганізмаў; сегмент. Членікі вусікаў пчалы. Членікі саліцёра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

segment, ~u

м. сегмент

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Segmént

n -s, -e сегме́нт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

перысто́міюм

(ад перы- + гр. stoma = рот)

першы галаўны сегмент кольчатых чарвей, дзе размешчана ротавая адтуліна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Kréisabschnitt

m -(e)s, -е матэм. сегме́нт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Скро́йка ‘луста хлеба’ (Байк. і Некр.). Рус. дыял. скрой, скро́я, скро́ек ‘тс’, укр. скро́йка ‘выкрайка’, чэш. skrojek ‘скібка хлеба; скрылік чаго-небудзь’, серб.-харв. скро̑ка ‘адрэзак; сегмент’. Да скроіць < кроіць (гл.) з суф. ‑к(а).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Kúgelabschnitt

m -(e)s, -e матэм. шаравы́ сегме́нт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zírkelabschnitt

m -(e)s, -e матэм. сегме́нт кру́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

АДРЭ́ЗАК, сегмент (матэм.),

мноства лікаў або пунктаў на прамой, размешчаных паміж двума лікамі або пунктамі A і B, разам з пунктамі A і B. Каардынаты адрэзка задавальняюць умовам a ≤ x ≤ b (a і b — каардынаты канцоў адрэзка).

т. 1, с. 137

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Lamélle

f -, -n тэх. (металі́чная) пласці́на; сегме́нт, дыск; то́нкая до́шка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)