сегме́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сегме́нт сегме́нты
Р. сегме́нта сегме́нтаў
Д. сегме́нту сегме́нтам
В. сегме́нт сегме́нты
Т. сегме́нтам сегме́нтамі
М. сегме́нце сегме́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сегме́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. У геаметрыі: частка круга, абмежаваная дугой і яе хордай, а таксама частка шара, аддзеленая сякучай плоскасцю.

2. Адзін з многіх аднародных членікаў цела некаторых жывёл, а таксама адзін з некалькіх аднародных участкаў якога-н. органа (спец.).

С. пазваночніка.

|| прым. сегме́нтны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сегме́нт м., в разн. знач. сегме́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сегме́нт мат., анат. и пр. сегме́нт, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сегме́нт, ‑а, М ‑нце, м.

1. Частка круга, абмежаваная дугой і яе хордай, а таксама частка шара, аддзеленая сякучай плоскасцю. // Фігура ці прадмет такой формы. Сегмент круга. Сегмент шара. Сегмент корпуса прэса.

2. Адзін з аднародных участкаў (членікаў), з якіх складаецца цела некаторых жывёл. Сегмент чарвяка.

3. Адзін з некалькіх аднародных участкаў, з якіх складаюцца некаторыя органы, часткі цела і пад. Сегмент пазванка.

[Ад лац. segmentum — адрэзак, палоса.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сегмент

т. 14, с. 292

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сегме́нт м

1. матэм, тс перан Segmént n -es, -e; Kréisabschnitt m -(e)s, -e, Kúgelabschnitt m;

2. анат Segmént n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

segment​1 [ˈsegmənt] n.

1. math. сегме́нт, адрэ́зак

2. ча́стка, кава́лак; до́лька (апельсіна, яблыка і да т.п.)

3. ling. сегме́нт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шарово́й шаравы́;

шарова́я пове́рхность шарава́я паве́рхня;

шарово́й сегме́нт шаравы́ сегме́нт;

шарово́й кла́пан техн. шаравы́ кла́пан;

шарова́я мо́лния шарава́я мала́нка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чле́нік, ‑а, м.

Спец. Адна з рухомых частак, на якія дзеліцца цела некаторых жывёльных і раслінных арганізмаў; сегмент. Членікі вусікаў пчалы. Членікі саліцёра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)