Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
daybreak[ˈdeɪbreɪk]n.світа́нне, світа́нак
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
відно́², -а́, н.
Світанне, досвітак.
Маці ўстала яшчэ да відна.
Ад відна да цямна (з усходу да заходу сонца, з ранку да вечара).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
jutrzenka
ж. золак; світанне
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
До́дніка прыслоўе ’на світанні’ (Сцяшк.). Гл. до́днік ’світанне’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Асвяну́ць, освыну́ты ’сустрэць світанне’ (Клім.). Рус.освенуть, рассвенуть ’развіднецца’, укр.освінути ’развіднецца, сустрэць світанне, выздаравець’, свінути(ся) ’развіднецца’, славац.osvitnuť, серб.-харв.осва̀нути ’сустрэць світанне’, славац.svitnuť, серб.-харв.сва̀нути, славен.sveniti ’развіднецца’. Ст.-рус. (ц.-слав.) освьнути ’сустрэць світанне’, свьнути ’развіднецца’ ст.-слав.(о)свитати ’тс’. Параўн. літ.švìsti, švintù ’развіднецца’ і іншыя і.-е. адпаведнікі. У славянскіх мовах форма асвянуць роднасная свет (з чаргаваннем галоснага), у якой група ‑тн‑ упрасцілася ў н (гл. свет). Зважаючы на пашырэнне і даўнасць, можна лічыць гэта слова архаічным праславянскім утварэннем. Міклашыч, 332–333; Праабражэнскі, 2, 264; Брукнер, 538; Фрэнкель, 1046; Траўтман, 310–311; Покарны, 629; Супрун, Веснік БДУ, 1972, 3.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Dämmerung
f -, -en
1) суто́нне, змярка́нне
2) світа́нне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Tágesanbruch
m -(e)s, -brüche світа́нне, зо́лак, до́світак
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
świtanie
н.світанне, досвітак, золак
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
rozświt, ~u
м.світанне, досвітак
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)