шусь, у
Тое, што і шуснуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шусь, у
Тое, што і шуснуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
sow1
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
уко́рмлены, -ая, -ае.
Сыты, адкормлены.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
чу́шка
‘
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| чу́шка | чу́шкі | |
| чу́шкі | чу́шак | |
| чу́шцы | чу́шкам | |
| чу́шку | чу́шак | |
| чу́шкай чу́шкаю |
чу́шкамі | |
| чу́шцы | чу́шках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
свінама́тка, -і,
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сві́нка
‘памянш. да
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| сві́нка | сві́нкі | |
| сві́нкі | сві́нак | |
| сві́нцы | сві́нкам | |
| сві́нку | сві́нак | |
| сві́нкай сві́нкаю |
сві́нкамі | |
| сві́нцы | сві́нках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ста́днік
‘пастух, даглядчык свойскай жывёлы і птушкі; карова, конь,
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ста́днік | ста́днікі | |
| ста́дніка | ста́днікаў | |
| ста́дніку | ста́днікам | |
| ста́дніка | ста́днікаў | |
| ста́днікам | ста́днікамі | |
| ста́дніку | ста́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ста́днік
‘пастух, даглядчык свойскай жывёлы і птушкі; карова, конь,
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ста́днік | ста́днікі | |
| ста́дніка | ста́днікаў | |
| ста́дніку | ста́днікам | |
| ста́дніка | ста́днікаў | |
| ста́днікам | ста́днікамі | |
| ста́дніку | ста́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
porpoise
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
каба́н, -а́,
1. Самец свінні; кныр.
2. Дзікая
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)