сві́нка

‘памянш. да свіння’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сві́нка сві́нкі
Р. сві́нкі сві́нак
Д. сві́нцы сві́нкам
В. сві́нку сві́нак
Т. сві́нкай
сві́нкаю		 сві́нкамі
М. сві́нцы сві́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)