Verbum

гарачатрыва́лы, -ая, -ае.

Які захоўвае свае якасці пры высокай тэмпературы.

Гарачатрывалае шкло.

|| ж. гарачатрыва́ласць, -і, ж.

адспява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што і без дап.

Скончыць спяваць.

Адспявалі свае песні салаўі.

прамата́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак. (разм.).

Абяднець, разарыцца, неразумна растраціўшы свае грошы, маёмасць.

|| незак. прамо́твацца, -аюся, -аешся, -аецца.

паблядне́лы, -ая, -ае.

1. Які стаў бледным.

П. твар.

2. Які страціў свае яркія фарбы, стаў цьмяным.

Пабляднелыя зоркі.

напе́рснік², -а, мн. -і, -аў, м. (уст.).

Блізкая асоба, якой давяраюць свае тайны.

|| ж. напе́рсніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

плацежаздо́льны, -ая, -ае (афіц.).

Здольны пакрыць свае грашовыя абавязацельствы, які мае магчымасць плаціць.

П. пакупнік.

|| наз. плацежаздо́льнасць, -і, ж.

фанфаро́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Выхваляка, хвалько, чалавек, які выстаўляе напаказ свае здольнасці.

|| прым. фанфаро́нскі, -ая, -ая.

о́дум, -у, м. (разм.).

Стан разважання, засяроджанасці, паглыблення ў сябе, у свае думкі.

Іншы раз яго агортваў о. пра здзейсненае.

мэ́тлахі, -аў (разм.).

1. Абрыўкі, шматкі чаго-н.

Разарваць на м.

2. Незайздросныя пажыткі, манаткі.

Сабраў свае м. і паехаў.