саста́віць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. саста́ўлю саста́вім
2-я ас. саста́віш саста́віце
3-я ас. саста́віць саста́вяць
Прошлы час
м. саста́віў саста́вілі
ж. саста́віла
н. саста́віла
Загадны лад
2-я ас. саста́ў саста́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час саста́віўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цір², -у, м. (спец.).

Састаў з каніфолі, смалы і інш., якім змазваюць стаячы такелаж і рангоўт на караблях.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спі́сачны спи́сочный;

с. саста́ў — спи́сочный соста́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замацава́льнік, -у, м.

Хімічны састаў для замацавання чаго-н. (напр., фотаздымкаў пасля іх праяўлення, фарбы на тканіне і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

rolling stock

рухо́мы склад, саста́ў (на чыгу́нцы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кампле́кт, -а, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

Поўны набор, састаў каго-, чаго-н.

К. мэблі.

К. сурвэтак.

|| прым. кампле́ктны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эты́л, -у, м.

Група з атамаў вугляроду і вадароду, якая ўваходзіць у састаў многіх арганічных злучэнняў.

|| прым. эты́лавы, -ая, -ае.

Э. спірт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прато́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Элементарная часцінка з дадатным зарадам, якая ўваходзіць у састаў усіх атамных ядраў.

|| прым. прато́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абагача́льнік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

1. Рэчыва, састаў, якія паляпшаюць якасць глебы, руды і пад.

Абагачальнікі глебы.

2. Спецыяліст па абагачэнні выкапняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цягні́к, -а́, мн. -і, -о́ў, м.

Састаў счэпленых чыгуначных вагонаў, якія прыводзяцца ў рух лакаматывам.

Ц. прыбывае на першую платформу.

|| прым. цягніко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)