сабатава́цца, ‑туецца; незак.

Зал. да сабатаваць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сабатава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад сабатаваць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sabotíeren

vt сабатава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сабата́жнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Тое, што і сабатаваць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sabotować

незак. сабатаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sabotage​2 [ˈsæbətɑ:ʒ] v.

1. сабатава́ць, сабата́жнічаць

2. арганізо́ўваць дыве́рсію, ве́сці падрыўну́ю рабо́ту;

sabotage smb.’s plans зрыва́ць чые́-н. пла́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sabotage

[ˈsæbətɑ:ʒ]

1.

n.

1) сабата́ж -у m.

2) дывэ́рсія f.

2.

v.i.

шко́дзіць, разбура́ць наўмы́сна, сабатава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)