Verbum

прына́днасць, ‑і, ж.

Уласцівасць прынаднага. [Праксэда] падабалася сваёй жаночай прынаднасцю, ціхай лагоднасцю. Сабаленка.

настая́нне, ‑я, н.

Настойлівая просьба. Па настаянню маці Алена пакінула занятак спортам. Сабаленка.

блуклі́вы, ‑ая, ‑ае.

Якому ўласціва блуканне. Сінечу летняга неба плямілі блуклівыя хмаркі. Сабаленка.

абязлю́днець, ‑ее; зак.

Тое, што і абязлюдзець. З-за позняга часу вуліцы абязлюднелі. Сабаленка.

грузнава́ты, ‑ая, ‑ае.

Трохі грузны. Шафранскі быў чалавек ужо немаладога веку, трошкі грузнаваты. Сабаленка.

вілю́жны, ‑ая, ‑ае.

Абл. Звілісты. Паша часць на світанні асядлала невялічкую вілюжную шашу. Сабаленка.

распе́ўны, ‑ая, ‑ае.

Працяжны, меладычны. Пастукаўшы ў дзверы, я пачуў.. [Ірын] трошкі распеўны голас. Сабаленка.

сторч, прысл.

Абл. Старчма, галавою ўніз. [Галіна] ўламалася пад .. [дзедам], і ён паляцеў сторч галавою. Сабаленка.

пралета́р, ‑а, м.

Уст. Тое, што і пралетарый. [Леўка] выхваляўся, што ён былы пралетар, шахцёр. Сабаленка.

рахма́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць рахманага. Болесь падабаўся Сільвінаму бацьку сваёй рахманасцю, нейкай хлапечай самавітасцю. Сабаленка.