вілю́жны, ‑ая, ‑ае.
Абл. Звілісты. Паша часць на світанні асядлала невялічкую вілюжную шашу. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)